-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:11634 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

از كجا مطمئن باشيم مرجع تقليدي كه انتخاب كرده ايم، فردي مورد اعتماد و موثّق است؟

وثاقت و عدالت هر فردي از جمله مرجع تقليد از چهار طريق ثابت مي شود:

1ـ شهادت دو نفر عادل.

2ـ بين مردم مشهور به عدالت باشد. به ديگر سخن: عدالت ايشان در بين مردم شيوع پيدا كند.

3ـ حسن ظاهر، يعني ظاهر و رفتار شخص به گونه اي باشد كه انسان با ديدن وي و رفت و آمد با او به عدالتش اطمينان پيدا كند.

4ـ حصول اطمينان به عدالت از هر راهي كه باشد، مثلاً كسي وارد مسجدي شود و از اقتداي مؤمنان به امام جماعتي، به عدالت او مطمئن شود.(1)

بنابراين در مجتهد يقين به عدالت داشتن شرط نيست. آنچه بر انسان تكليف مي شود، حكم ظاهر انسان ها از روش و طريق عقلي است، نه حالت واقعي انسان ها كه جز خداوند آگاه نيست. از آن جا كه در مرجع تقليد افزون بر عدالت، اجتهاد و اعلم بودن وي نيز شرط است (در صورتي كه چند مجتهد داشته باشيم) مجتهد اعلم را از سه راه مي توان شناخت:

اوّل آن كه خود انسان يقين كند، مثل اين كه از اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم را تشخيص دهد.

دوم آن كه دو نفر عالم عادل كه مي توانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند، مجتهد يا اعلم بودن كسي را تصديق كنند، به شرط آن كه دو نفر عالم عادل ديگر با گفتة آنان مخالفت ننمايند.

سوم آن كه عدّه اي از اهل علم كه مي توانند مجتهد و اعلم را تشخيص دهند و از گفتة آنان اطمينان پيدا مي شود، مجتهد يا اعلم بودن كسي را تصديق كنند.(2)

پي نوشت ها:

1. امام خميني، تحريرالوسيله، ج 1، ص 275، مسئلة 3.

2. همان، توضيح المسائل، مسئلة 3.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.